گزینه ها چیست؟انواع ، گسترش ، مثال و معیارهای خطر

جیمز چن ، CMT یک معامله گر متخصص ، مشاور سرمایه گذاری و استراتژیست بازار جهانی است. وی تألیف کتابهای مربوط به تجزیه و تحلیل فنی و معاملات ارزی که توسط جان ویلی و پسران منتشر شده است و به عنوان یک متخصص مهمان در CNBC ، Bloombergtv ، Forbes و رویترز در میان سایر رسانه های مالی فعالیت کرده است.

گوردون اسکات به مدت 20+ سال یک سرمایه گذار فعال و تحلیلگر فنی اوراق بهادار ، آینده ، فارکس و پنی سهام بوده است. وی عضو هیئت بررسی مالی سرمایه گذاری Investopedia و نویسنده سرمایه گذاری برای پیروزی است. گوردون یک تکنسین بازار منشور (CMT) است. او همچنین عضو انجمن CMT است.

تیموتی لی مشاور ، حسابدار و مدیر دارایی با MBA از USC و بیش از 15 سال تجربه مالی شرکت است. تیموتی به ارائه مدیرعامل و CFO با تجزیه و تحلیل عمیق شیرجه کمک کرده است ، و داستانهای زیبایی را در پشت شماره ها ، نمودارها و مدلهای مالی ارائه می دهد.

Investopedia / Michela Buttignol

گزینه چیست؟

این گزینه به یک ابزار مالی اشاره دارد که مبتنی بر ارزش اوراق بهادار اساسی مانند سهام است. یک قرارداد گزینه ها به خریدار فرصتی برای خرید یا فروش - با توجه به نوع قراردادی که در اختیار دارند - دارایی اساسی است. بر خلاف آینده ، دارنده در صورت تصمیم گیری در برابر آن ، ملزم به خرید یا فروش دارایی نیست.

هر قرارداد گزینه ها تاریخ انقضا خاص را خواهد داشت که توسط آن دارنده باید گزینه خود را اعمال کند. قیمت اعلام شده در یک گزینه به عنوان قیمت اعتصاب شناخته می شود. گزینه ها به طور معمول از طریق کارگزاران آنلاین یا خرده فروشی خریداری و فروخته می شوند.

غذای اصلی

• گزینه ها مشتقات مالی هستند که به خریداران حق می دهند ، اما نه تعهد ، برای خرید یا فروش دارایی اساسی با قیمت و تاریخ توافق شده.
• گزینه های تماس و گزینه ها پایه و اساس طیف گسترده ای از استراتژی های گزینه را برای محافظت ، درآمد یا گمانه زنی ها طراحی کنید.
• معاملات گزینه ها می تواند برای محافظت و گمانه زنی ها استفاده شود ، با استراتژی های مختلف از ساده تا پیچیده.
• اگرچه فرصت های زیادی برای سودآوری با گزینه ها وجود دارد ، سرمایه گذاران باید خطرات را با دقت وزن کنند.

گزینه

گزینه های درک

گزینه ها محصولات مالی همه کاره هستند. این قراردادها شامل یک خریدار و فروشنده است ، جایی که خریدار حق بیمه ای را برای حقوق اعطا شده توسط قرارداد پرداخت می کند. گزینه های تماس به دارنده اجازه می دهد تا دارایی را با قیمت اعلام شده در یک بازه زمانی خاص خریداری کند. از طرف دیگر گزینه ها را به دارنده اجازه دهید تا دارایی را با قیمت اعلام شده در یک بازه زمانی خاص بفروشد. هر گزینه تماس دارای یک خریدار صعودی و فروشنده نزولی است در حالی که گزینه های قرار داده شده دارای یک خریدار نزولی و فروشنده صعودی هستند.

معامله گران و سرمایه گذاران به دلایل مختلف گزینه ها را خریداری و می فروشند. گمانه زنی گزینه ها به یک معامله گر اجازه می دهد تا با هزینه کمتری نسبت به خرید سهام دارایی ، موقعیت اهرمی را در دارایی در اختیار داشته باشد. سرمایه گذاران از گزینه هایی برای محافظت یا کاهش قرار گرفتن در معرض ریسک اوراق بهادار خود استفاده می کنند.

در بعضی موارد ، دارنده گزینه می تواند هنگام خرید گزینه های تماس ، درآمد ایجاد کند یا نویسنده گزینه شود. گزینه ها همچنین یکی از مستقیم ترین راه های سرمایه گذاری در روغن است. برای معامله گران گزینه ها ، حجم معاملات روزانه یک گزینه و بهره باز دو شماره اصلی برای تماشای به منظور تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری آگاهانه است.

گزینه های آمریکایی را می توان هر زمان قبل از تاریخ انقضا گزینه استفاده کرد ، در حالی که گزینه های اروپایی فقط در تاریخ انقضا یا تاریخ ورزش قابل استفاده است. ورزش به معنای استفاده از حق خرید یا فروش امنیت اساسی است.

انواع گزینه ها

تماس

یک گزینه تماس به دارنده حق ، اما نه تعهد را برای خرید امنیت اساسی با قیمت اعتصاب در یا قبل از انقضا می دهد. بنابراین با افزایش قیمت امنیتی اساسی در قیمت ، گزینه تماس با ارزش تر خواهد شد (تماس ها دلتا مثبت دارند).

از یک تماس طولانی می توان برای حدس و گمان در مورد قیمت افزایش اساسی استفاده کرد ، زیرا از پتانسیل صعودی نامحدود برخوردار است اما حداکثر ضرر حق بیمه (قیمت) است که برای این گزینه پرداخت می شود.

برعکس گزینه های تماس ، یک قرار دادن حق را به دارنده می دهد ، اما نه تعهد ، در عوض سهام زیرین را با قیمت اعتصاب در یا قبل از انقضا بفروشد. بنابراین ، یک موقعیت طولانی در امنیت اساسی قرار دارد ، زیرا ارزش آن را به عنوان قیمت زیرین کاهش می دهد (آنها یک دلتای منفی دارند). قرار دادن محافظ را می توان به عنوان نوعی بیمه خریداری کرد و یک قیمت قیمت را برای سرمایه گذاران فراهم می کند تا از موقعیت های خود محافظت کنند.

گزینه های آمریکایی در مقابل اروپایی

گزینه های آمریکایی را می توان در هر زمان بین تاریخ خرید و تاریخ انقضا اعمال کرد. گزینه های اروپایی با گزینه های آمریکایی متفاوت است زیرا فقط در پایان زندگی خود در تاریخ انقضا قابل استفاده است.

تمایز بین گزینه های آمریکایی و اروپایی هیچ ارتباطی با جغرافیا ندارد ، فقط با ورزش زودرس. گزینه های بسیاری در مورد شاخص های سهام از نوع اروپایی است. از آنجا که حق ورزش زود هنگام مقداری ارزش دارد ، یک گزینه آمریکایی به طور معمول حق بیمه بالاتری را نسبت به گزینه اروپایی در غیر این صورت یکسان دارد. این امر به این دلیل است که ویژگی ورزش اولیه مطلوب است و یک حق بیمه را فرمان می دهد.

در ایالات متحده ، بیشتر گزینه های سهام واحد آمریکایی هستند در حالی که گزینه های شاخص اروپایی هستند.

ملاحظات ویژه

قراردادهای گزینه ها معمولاً 100 سهم از امنیت اساسی را نشان می دهند. خریدار برای هر قرارداد هزینه حق بیمه پرداخت می کند. به عنوان مثال ، اگر یک گزینه حق بیمه 35 سنت در هر قرارداد داشته باشد ، خرید یک گزینه 35 دلار (0. 35 x 100 = 35 دلار) هزینه دارد. حق بیمه تا حدی براساس قیمت اعتصاب یا قیمت خرید یا فروش امنیت تا تاریخ انقضا است.

عامل دیگر در قیمت حق بیمه تاریخ انقضا است. دقیقاً مانند آن کارتن شیر در یخچال ، تاریخ انقضا نشانگر روزی است که باید از قرارداد گزینه استفاده شود. دارایی اساسی تاریخ استفاده را تعیین می کند. برای سهام ، معمولاً سومین جمعه ماه قرارداد است.

گزینه ها گسترش می یابد

گسترش گزینه ها استراتژی هایی است که از ترکیب های مختلفی برای خرید و فروش گزینه های مختلف برای مشخصات ریسک مورد نظر استفاده می کند. گسترش با استفاده از گزینه های وانیلی ساخته می شود و می تواند از سناریوهای مختلفی مانند محیط های با کمالیت بالا یا کم حجم ، حرکات بالا یا پایین یا هر چیز دیگری استفاده کند.

استراتژی های گسترش را می توان با بازپرداخت یا تجسم آنها از مشخصات سود سود آنها ، مانند گسترش تماس گاو نر یا کاندورهای آهن مشخص کرد.

گزینه ها معیارهای خطر: یونانیان

بازار گزینه ها از اصطلاح "یونانیان" برای توصیف ابعاد مختلف ریسک درگیر در موقعیت گزینه ها ، چه در یک گزینه خاص یا یک نمونه کارها استفاده می کند. این متغیرها یونانیان نامیده می شوند زیرا به طور معمول با نمادهای یونانی همراه هستند.

هر متغیر ریسک نتیجه یک فرض ناقص یا رابطه گزینه با متغیر اساسی دیگر است. معامله گران از مقادیر مختلف یونانی برای ارزیابی گزینه های ریسک گزینه ها و مدیریت اوراق بهادار گزینه استفاده می کنند.

دلتا

دلتا (Δ) نشان دهنده نرخ تغییر بین قیمت اختیار معامله و تغییر 1 دلاری در قیمت دارایی پایه است. به عبارت دیگر، حساسیت قیمت گزینه نسبت به زیربنا. دلتای یک اختیار خرید دارای محدوده ای بین صفر و یک است، در حالی که دلتای یک اختیار خرید دارای محدوده ای بین صفر و منفی یک است. به عنوان مثال، فرض کنید یک سرمایه گذار یک گزینه خرید طولانی با دلتای 0. 50 است. بنابراین، اگر سهام پایه 1 دلار افزایش یابد، قیمت اختیار معامله از نظر تئوری 50 سنت افزایش می یابد.

دلتا همچنین نشان دهنده نسبت پوششی برای ایجاد یک موقعیت خنثی دلتا برای معامله گران گزینه است. بنابراین اگر یک گزینه تماس استاندارد آمریکایی با دلتای 0. 40 خریداری می کنید، باید 40 سهم از سهام را بفروشید تا به طور کامل پوشش داده شود. دلتای خالص برای مجموعه ای از گزینه ها نیز می تواند برای به دست آوردن نسبت پوشش پرتفولیو استفاده شود.

استفاده کمتر رایج از دلتای یک گزینه، احتمال منقضی شدن آن در پول است. به عنوان مثال، یک گزینه تماس 0. 40 دلتا امروز 40 درصد احتمال دارد که پول را به پایان برساند.

تتا

تتا (Θ) نشان دهنده نرخ تغییر بین قیمت اختیار معامله و زمان، یا حساسیت زمانی است - که گاهی اوقات به عنوان زوال زمانی یک گزینه شناخته می شود. تتا نشان‌دهنده مقداری است که قیمت یک آپشن با کاهش زمان انقضا کاهش می‌یابد، و بقیه برابر هستند. به عنوان مثال، فرض کنید یک سرمایه گذار طولانی مدت یک گزینه با تتا 0. 50- است. قیمت این گزینه هر روز که می گذرد 50 سنت کاهش می یابد، در حالی که همه چیز برابر است. اگر سه روز معاملاتی بگذرد، ارزش این گزینه از نظر تئوری 1. 50 دلار کاهش می یابد.

تتا زمانی افزایش می‌یابد که گزینه‌ها در پول هستند، و زمانی که گزینه‌ها در پول و خارج از پول هستند، کاهش می‌یابد. گزینه های نزدیک به انقضا نیز دارای تسریع زوال زمان هستند. تماس های طولانی و قرارهای طولانی معمولا تتا منفی دارند. از سوی دیگر، تماس های کوتاه و کوتاه، تتا مثبت دارند. در مقام مقایسه، ابزاری که ارزش آن با گذشت زمان از بین نمی رود، مانند سهام، صفر تتا دارد.

گاما

گاما (Γ) نشان دهنده نرخ تغییر بین دلتای یک اختیار معامله و قیمت دارایی پایه است. این حساسیت قیمت مرتبه دوم (مشتق دوم) نامیده می شود. گاما نشان دهنده مقداری است که دلتا با توجه به حرکت 1 دلاری در اوراق بهادار اساسی تغییر می کند. بیایید فرض کنیم که یک سرمایه گذار یک گزینه فراخوان طولانی در سهام فرضی XYZ است. گزینه تماس دارای دلتا 0. 50 و گاما 0. 10 است. بنابراین، اگر سهام XYZ 1 دلار افزایش یا کاهش یابد، دلتای اختیار خرید 0. 10 افزایش یا کاهش می یابد.

گاما برای تعیین پایداری دلتا گزینه استفاده می شود. مقادیر بالاتر گاما نشان می دهد که دلتا در پاسخ به حرکات حتی کوچک در قیمت زیرین می تواند به طرز چشمگیری تغییر کند. گاما برای گزینه هایی که در پول و پایین تر برای گزینه هایی که درون و خارج از پول هستند پایین تر است و با نزدیک شدن به انقضا در بزرگی تسریع می شود.

مقادیر گاما به طور کلی کوچکتر از تاریخ انقضا کوچکتر است. این بدان معنی است که گزینه هایی با انقضاء طولانی تر نسبت به تغییرات دلتا حساسیت کمتری دارند. با نزدیک شدن به انقضا ، مقادیر گاما به طور معمول بزرگتر است ، زیرا تغییرات قیمت تأثیر بیشتری بر گاما دارد.

معامله گران گزینه ها ممکن است نه تنها دلتا را پرچین کنند بلکه گاما را نیز به منظور خنثی بودن دلتا گاما انتخاب کنند ، به این معنی که با حرکت قیمت زیرین ، دلتا نزدیک به صفر خواهد بود.

Vega (v) نشان دهنده میزان تغییر بین مقدار گزینه و نوسانات ضمنی دارایی زیرین است. این حساسیت گزینه به نوسانات است. Vega با توجه به تغییر 1 ٪ در نوسانات ضمنی ، مبلغ تغییر قیمت گزینه را نشان می دهد. به عنوان مثال ، گزینه ای با VEGA 0. 10 نشان می دهد که در صورت تغییر نوسانات ضمنی 1 ٪ ، مقدار گزینه 10 سنت تغییر می کند.

از آنجا که افزایش نوسانات دلالت بر این دارد که ابزار اصلی به احتمال زیاد مقادیر شدید را تجربه می کند ، افزایش نوسانات به طور متناوب باعث افزایش مقدار یک گزینه می شود. در مقابل ، کاهش نوسانات منفی بر ارزش گزینه تأثیر می گذارد. وگا برای گزینه های پولی که تا زمان انقضا مدت طولانی تر دارند ، حداکثر خود را دارد.

کسانی که با زبان یونانی آشنا هستند ، خاطرنشان می کنند که هیچ نامه یونانی واقعی به نام وگا وجود ندارد. نظریه های مختلفی در مورد چگونگی این نماد ، که شبیه نامه یونانی NU است ، وجود دارد ، راه خود را به زبان تجارت سهام پیدا کرد.

Rho (P) نشان دهنده نرخ تغییر بین مقدار گزینه و تغییر 1 ٪ در نرخ بهره است. این حساسیت به نرخ بهره را اندازه گیری می کند. به عنوان مثال ، فرض کنید گزینه تماس دارای RHO 0. 05 و قیمت 1. 25 دلار است. اگر نرخ بهره 1 ٪ افزایش یابد ، ارزش گزینه تماس به 1. 30 دلار افزایش می یابد ، همه موارد دیگر برابر هستند. برعکس در مورد گزینه های Put صادق است. Rho برای گزینه های پولی با زمان های طولانی تا زمان انقضا بزرگترین است.

یونانیان جزئی

برخی از یونانیان دیگر ، که به طور معمول مورد بحث قرار نمی گیرند ، لامبدا ، اپسیلون ، وما ، ورا ، سرعت ، زومما ، رنگ ، Ultima هستند.

این یونانیان مشتقات دوم یا سوم مدل قیمت گذاری هستند و بر چیزهایی مانند تغییر دلتا با تغییر نوسانات تأثیر می گذارند. آنها به طور فزاینده ای در استراتژی های معاملاتی گزینه ها مورد استفاده قرار می گیرند زیرا نرم افزار رایانه می تواند به سرعت این عوامل خطر پیچیده و گاه باطنی را محاسبه و به حساب آورد.

مزایا و مضرات گزینه ها

خرید گزینه های تماس

همانطور که قبلاً ذکر شد ، گزینه های تماس به دارنده این امکان را می دهد تا با تاریخ انقضا به نام انقضا ، امنیت اساسی را با قیمت اعتصاب اعلام شده خریداری کند. در صورت عدم تمایل به خرید دارایی ، دارنده هیچ تعهدی برای خرید دارایی ندارد. خطر خریدار محدود به حق بیمه پرداخت شده است. نوسانات سهام زیرین هیچ تاثیری ندارد.

خریداران در سهام صعودی هستند و معتقدند قبل از انقضا گزینه ، قیمت سهم از قیمت اعتصاب بالا می رود. اگر چشم انداز صعودی سرمایه گذار تحقق یابد و قیمت بالاتر از قیمت اعتصاب افزایش یابد ، سرمایه گذار می تواند گزینه را اعمال کند ، سهام را با قیمت اعتصاب خریداری کند و بلافاصله سهام را با قیمت فعلی بازار برای سود بفروشد.

سود آنها در این تجارت قیمت سهم بازار است که کمتر از قیمت سهام اعتصاب به علاوه هزینه گزینه - حق بیمه و هر کمیسیون کارگزاری برای قرار دادن سفارشات است. نتیجه با تعداد قراردادهای گزینه خریداری شده ضرب می شود ، سپس با 100 ضرب می شود - با این که هر قرارداد 100 سهم را نشان می دهد.

اگر قیمت سهام زیرین تا تاریخ انقضا بالاتر از قیمت اعتصاب نباشد ، گزینه بی ارزش منقضی می شود. دارنده برای خرید سهام ملزم به خرید سهام نیست اما حق بیمه پرداخت شده برای تماس را از دست می دهد.

فروش گزینه های تماس

فروش گزینه های تماس به عنوان نوشتن قرارداد شناخته می شود. نویسنده هزینه حق بیمه را دریافت می کند. به عبارت دیگر ، یک خریدار حق بیمه را به نویسنده (یا فروشنده) یک گزینه پرداخت می کند. حداکثر سود حق بیمه دریافت شده هنگام فروش گزینه است. یک سرمایه گذار که گزینه تماس را به فروش می رساند ، نزولی است و معتقد است که قیمت سهام زیرین سقوط خواهد کرد یا نسبت به قیمت اعتصاب گزینه در طول عمر گزینه نزدیک است.

اگر قیمت سهام غالب بازار با انقضا در قیمت اعتصاب یا پایین تر از قیمت اعتصاب باشد ، این گزینه برای خریدار تماس بی ارزش منقضی می شود. فروشنده گزینه حق بیمه را به عنوان سود آنها جیب می کند. این گزینه اعمال نمی شود زیرا خریدار سهام را با قیمت اعتصاب بالاتر از یا مساوی با قیمت بازار غالب خریداری نمی کند.

با این حال ، اگر قیمت سهم بازار بیش از قیمت اعتصاب در زمان انقضا باشد ، فروشنده این گزینه باید سهام را با آن قیمت اعتصاب پایین به یک خریدار گزینه بفروشد. به عبارت دیگر ، فروشنده باید یا سهام خود را از دارایی های نمونه کارها خود بفروشد یا سهام را با قیمت بازار غالب خریداری کند تا به خریدار گزینه تماس بفروشد. نویسنده قرارداد ضرر می کند. چه ضرر زیادی به مبنای هزینه سهام آنها برای پوشش سفارش گزینه ، به علاوه هرگونه هزینه سفارش کارگزاری ، بستگی دارد ، اما حق بیمه ای که دریافت کرده اند ، کمتر است.

همانطور که مشاهده می کنید ، خطر نویسندگان تماس به مراتب بیشتر از قرار گرفتن در معرض خطر خریداران تماس است. خریدار تماس فقط حق بیمه را از دست می دهد. نویسنده با ریسک بی نهایت روبرو است زیرا قیمت سهام می تواند به افزایش ضرر و زیان افزایش یابد.

خرید گزینه های قرار دادن

گزینه های قرار داده شده سرمایه گذاری هایی هستند که خریدار معتقد است قیمت بازار سهام زیرین پایین تر از قیمت اعتصاب در تاریخ یا قبل از تاریخ انقضا گزینه قرار می گیرد. یک بار دیگر ، دارنده می تواند سهام را بدون تعهد به فروش در اعتصاب اعلام شده به ازای هر قیمت سهام تا تاریخ اعلام شده بفروشد.

از آنجا که خریداران گزینه های Put می خواهند قیمت سهام کاهش یابد ، وقتی قیمت سهام زیرین زیر قیمت اعتصاب باشد ، گزینه Put سودآور است. اگر قیمت غالب بازار کمتر از قیمت اعتصاب در انقضا باشد ، سرمایه گذار می تواند از این کار استفاده کند. آنها سهام را با قیمت اعتصاب بالاتر گزینه می فروشند. در صورت تمایل به جایگزین کردن این سهام خود ، ممکن است آنها را در بازار آزاد خریداری کنند.

سود آنها در این تجارت ، قیمت اعتصاب کمتر از قیمت فعلی بازار ، به علاوه هزینه ها - حق بیمه و هر کمیسیون کارگزاری برای قرار دادن سفارشات است. نتیجه با تعداد قراردادهای گزینه خریداری شده ضرب می شود ، سپس با 100 ضرب می شود - با این که هر قرارداد 100 سهم را نشان می دهد.

با کاهش قیمت سهام زیرین ، ارزش نگه داشتن گزینه قرار می گیرد. برعکس ، با افزایش قیمت سهام ، ارزش گزینه Put کاهش می یابد. اگر گزینه بی ارزش منقضی شود ، خطر خرید گزینه ها محدود به از دست دادن حق بیمه است.

فروش گزینه های قرار دادن

فروش گزینه های فروش نیز به عنوان نوشتن قرارداد شناخته می شود. یک نویسنده گزینه Put معتقد است که قیمت سهام زیرین یکسان خواهد ماند یا در طول عمر این گزینه افزایش می یابد و باعث می شود آنها در سهام صعود کنند. در اینجا ، خریدار گزینه حق دارد فروشنده را بسازد ، سهام دارایی زیرین را با قیمت اعتصاب در انقضا خریداری کند.

اگر قیمت سهام زیرین تا تاریخ انقضا بالاتر از قیمت اعتصاب بسته شود ، گزینه Put بی ارزش منقضی می شود. حداکثر سود نویسنده حق بیمه است. این گزینه اعمال نمی شود زیرا خریدار گزینه در صورت بیشتر قیمت بازار سهام را با قیمت پایین سهام اعتصاب نمی فروشد.

اگر ارزش بازار سهام زیر قیمت اعتصاب گزینه باشد ، نویسنده موظف است سهام سهام زیرین را با قیمت اعتصاب خریداری کند. به عبارت دیگر ، گزینه Put توسط خریدار گزینه ای که سهام خود را با قیمت اعتصاب به فروش می رساند ، اعمال می شود زیرا بالاتر از ارزش بازار سهام است.

ریسک نویسنده گزینه Put هنگامی اتفاق می افتد که قیمت بازار پایین تر از قیمت اعتصاب باشد. فروشنده مجبور است با انقضاء سهام با قیمت اعتصاب خریداری کند. ضرر نویسنده بسته به میزان کاهش سهام می تواند قابل توجه باشد.

نویسنده (یا فروشنده) می تواند سهام را نگه دارد و امیدوار است که قیمت سهام بالاتر از قیمت خرید افزایش یابد یا سهام را بفروشد و ضرر کند. هرگونه ضرر با حق بیمه دریافت شده جبران می شود.

یک سرمایه گذار ممکن است گزینه هایی را با قیمت اعتصاب بنویسد که در آن می بینند سهام ارزش خوبی دارد و مایل به خرید با آن قیمت است. هنگامی که قیمت کاهش می یابد و خریدار گزینه خود را اعمال می کند ، با سود اضافه شده دریافت حق بیمه گزینه ، سهام را با قیمت مورد نظر دریافت می کنند.

خریدار گزینه تماس حق خرید دارایی را با قیمت پایین تر از بازار در هنگام افزایش قیمت سهام دارد

وقتی قیمت بازار زیر قیمت اعتصاب است ، خریدار گزینه را با فروش سهام با قیمت اعتصاب سود می دهد

فروشندگان گزینه برای نوشتن یک گزینه از خریدار هزینه حق بیمه دریافت می کنند

فروشنده گزینه قرار داده شده ممکن است مجبور شود دارایی را با قیمت اعتصاب بالاتر از آنچه که معمولاً در صورت سقوط بازار پرداخت می کند ، خریداری کند

در صورت افزایش قیمت سهام و مجبور به خرید سهام با قیمت بالا ، نویسنده گزینه تماس با ریسک بی نهایت روبرو است

خریداران گزینه باید حق بیمه مقدماتی را به نویسندگان این گزینه بپردازند

مثال یک گزینه

فرض کنید سهام مایکروسافت (MFST) با 108 دلار در هر سهم تجارت می کند و شما معتقدید که آنها در ارزش افزایش می یابند. شما تصمیم می گیرید گزینه تماس را بخرید تا از افزایش قیمت سهام بهره مند شوید. شما یک گزینه تماس را با قیمت اعتصاب 115 دلار برای یک ماه در آینده برای 37 سنت در هر تماس خریداری می کنید. هزینه کل نقدی شما 37 دلار برای موقعیت به علاوه هزینه و کمیسیون (0. 37 x 100 = 37 دلار) است.

اگر سهام به 116 دلار افزایش یابد ، گزینه شما 1 دلار ارزش خواهد داشت ، زیرا می توانید گزینه ای را برای به دست آوردن سهام با قیمت 115 دلار برای هر سهم اعمال کنید و بلافاصله آن را برای 116 دلار برای هر سهم بفروشید. سود در موقعیت گزینه 170. 3 ٪ خواهد بود زیرا شما 37 سنت پرداخت کرده اید و 1 دلار درآمد کسب کرده اید - این بسیار بیشتر از افزایش 7. 4 ٪ قیمت سهام زیرین از 108 دلار به 116 دلار در زمان انقضا است.

به عبارت دیگر ، سود در شرایط دلار خالص 63 سنت یا 63 دلار خواهد بود زیرا یک قرارداد گزینه 100 سهم را نشان می دهد [(1 - 0. 37) x 100 = 63 دلار].

اگر سهام به 100 دلار کاهش یابد ، گزینه شما بی ارزش منقضی می شود ، و شما 37 دلار حق بیمه خواهید بود. روند صعودی این است که شما 100 سهم را با قیمت 108 دلار خریداری نکردید که این امر منجر به 8 دلار در هر سهم یا 800 دلار ضرر می شود. همانطور که مشاهده می کنید ، گزینه ها می توانند به محدود کردن خطر نزولی شما کمک کنند.

اصطلاحات گزینه برای دانستن

معاملات گزینه ها شامل بسیاری از زبان ها است ، در اینجا فقط برخی از اصطلاحات اصلی برای دانستن معانی:

(دستگاه خودپرداز) - گزینه ای که قیمت اعتصاب آن دقیقاً از محل تجارت زیربنایی است. گزینه های ATM دارای دلتا 0. 50 هستند.(ITM) - گزینه ای با ارزش ذاتی و یک دلتا بیشتر از 0. 50. برای تماس ، قیمت اعتصاب گزینه ITM زیر قیمت فعلی زیرین خواهد بود. برای قرار دادن ، بالاتر از قیمت فعلی.(OTM) - گزینه ای با مقدار بیرونی (زمان) و دلتا کمتر از 0. 50. برای تماس ، قیمت اعتصاب یک گزینه OTM بالاتر از قیمت فعلی زیرین خواهد بود. برای قرار دادن ، زیر قیمت فعلی.- قیمت پرداخت شده برای گزینه ای در بازار - قیمتی که می توانید زیربنای آن را خریداری یا بفروشید ، همچنین به عنوان قیمت ورزش نیز شناخته می شود.- امنیتی که گزینه آن مبتنی بر (IV) است - نوسانات زیربنایی (چقدر سریع و شدید حرکت می کند) ، همانطور که توسط قیمت بازار نشان داده شده است - هنگامی که صاحب قرارداد گزینه حق خرید یا فروش را با قیمت اعتصاب انجام می دهد. گفته می شود که فروشنده اختصاص داده می شود.- تاریخی که در آن قراردادها منقضی می شود ، یا متوقف می شود. گزینه های OTM بی ارزش منقضی می شوند.

گزینه ها چگونه کار می کنند؟

گزینه ها نوعی محصول مشتق است که به سرمایه گذاران امکان می دهد در برابر نوسانات یک سهام زیرین حدس بزنند یا از آن محافظت کنند. گزینه ها به گزینه های تماس تقسیم می شوند ، که در صورت افزایش قیمت سهام به خریداران امکان می دهد و گزینه هایی را قرار می دهند ، و گزینه هایی را قرار می دهند که در صورت کاهش قیمت سهام ، خریدار سود می برد. سرمایه گذاران همچنین می توانند با فروش آنها به سایر سرمایه گذاران گزینه ای کوتاه کنند. در صورت کاهش سهام در هنگام فروش گزینه Put ، در صورت افزایش سهام در صورت افزایش سهام ، گزینه تماس (یا فروش) به معنای سودآوری است.

مزایای اصلی گزینه ها چیست؟

گزینه ها می توانند به عنوان منبع اهرم و محافظت از خطر بسیار مفید باشند. به عنوان مثال ، یک سرمایه گذار صعودی که مایل به سرمایه گذاری 1000 دلار در یک شرکت است ، می تواند با خرید گزینه های تماس 1000 دلاری در آن شرکت ، بازده بسیار بیشتری کسب کند ، در مقایسه با خرید 1000 دلار سهام آن شرکت.

به این معنا ، گزینه های تماس با افزایش قدرت خرید خود ، راهی را برای سرمایه گذار فراهم می کند تا از موقعیت خود استفاده کند.

از طرف دیگر ، اگر همان سرمایه گذار قبلاً در معرض همان شرکت قرار داشته باشد و بخواهد آن قرار گرفتن در معرض را کاهش دهد ، می توانند با فروش گزینه های قرار داده شده در برابر آن شرکت ، ریسک خود را از بین ببرند.

مضرات اصلی گزینه ها چیست؟

نقطه ضعف اصلی قراردادها این است که قیمت آنها پیچیده و دشوار است. به همین دلیل گزینه ها امنیتی مناسب برای سرمایه گذاران حرفه ای با تجربه در نظر گرفته می شوند. در سالهای اخیر ، آنها در بین سرمایه گذاران خرده فروشی به طور فزاینده ای محبوب شده اند. به دلیل ظرفیت آنها برای بازده یا ضرر و زیان بزرگ ، سرمایه گذاران باید قبل از ورود به موقعیت های گزینه ، اطمینان حاصل کنند که پیامدهای احتمالی را کاملاً درک می کنند. عدم انجام این کار می تواند منجر به خسارات ویرانگر شود.

گزینه ها با آینده چگونه متفاوت است؟

هر دو گزینه و معاملات آتی انواع قراردادهای مشتقات هستند که از برخی دارایی یا امنیت اساسی مبتنی بر آن هستند. تفاوت اصلی این است که قراردادها گزینه ها حق را اعطا می کنند اما نه تعهد خرید یا فروش زیربنایی در آینده. قراردادهای آتی این تعهد را دارند.

آیا قرارداد گزینه ها دارایی است؟

بله ، یک قرارداد گزینه ها یک امنیت مشتقات است که نوعی دارایی است.

خط پایین

گزینه ها نوعی محصول مشتق است که به سرمایه گذاران امکان می دهد در برابر نوسانات یک سهام زیرین حدس بزنند یا از آن محافظت کنند. گزینه ها به گزینه های تماس تقسیم می شوند ، که در صورت افزایش قیمت سهام به خریداران امکان می دهد و گزینه هایی را قرار می دهند ، و گزینه هایی را قرار می دهند که در صورت کاهش قیمت سهام ، خریدار سود می برد. سرمایه گذاران همچنین می توانند با فروش آنها به سایر سرمایه گذاران گزینه ای کوتاه کنند. در صورت کاهش سهام در هنگام فروش گزینه Put ، در صورت افزایش سهام در صورت افزایش سهام ، گزینه تماس (یا فروش) به معنای سودآوری است.

Investopedia از نویسندگان می خواهد که از منابع اولیه برای پشتیبانی از کار خود استفاده کنند. اینها شامل اوراق سفید، داده های دولتی، گزارش های اصلی و مصاحبه با کارشناسان صنعت است. ما همچنین در صورت لزوم به تحقیقات اصلی از سایر ناشران معتبر ارجاع می دهیم. شما می توانید در مورد استانداردهایی که در تولید محتوای دقیق و بی طرفانه در خط مشی ویراستاری خود دنبال می کنیم، بیشتر بیاموزید.

شورای صنعت گزینه ها"گزینه چیست؟"

پیشنهاداتی که در این جدول نشان داده شده است از شراکت هایی است که Investopedia از آنها غرامت دریافت می کند. این جبران ممکن است بر نحوه و مکان ظاهر شدن فهرست‌ها تأثیر بگذارد. Investopedia شامل همه پیشنهادات موجود در بازار نمی شود.