معاینه شانه

  • 2021-02-7

معاینه شانه [ویرایش |منبع ویرایش]

پیش نیاز برای هرگونه درمان در ناحیه شانه بیمار مبتلا به درد ، تصویری دقیق و جامع از علائم و علائم است که در طول ارزیابی رخ می دهد و تا آن زمان وجود داشته است. به دلیل ساختارهای بسیاری که (بیشتر آنها در یک منطقه کوچک قرار دارند) ، حرکات زیادی آن و ضایعات زیادی که ممکن است در داخل یا خارج از مفاصل رخ دهد ، ارزیابی شانه دشوار است. داشتن یک رویکرد سیستماتیک و ساختاری به تاریخ و معاینه شانه ، تضمین می کند که جنبه های اصلی این بیماری ایجاد شده و شرایط مهم از دست نمی رود. اطلاعات جمع آوری شده در این فرآیند می تواند به راهنمایی تصمیمات در مورد نیاز به آزمون های ویژه یا تحقیقات و مدیریت مداوم کمک کند.

توجه داشته باشید ، استراتژی های ارزیابی مبتنی بر تست های بالینی و تصویربرداری تشخیصی به مرور زمان به چالش کشیده شده است ، در حالی که تست های بالینی قادر به شناسایی واضح ساختار ایجاد درد نیستند. تفسیر تصویربرداری تشخیصی نیز هنوز بحث برانگیز است.[1]

آناتومی مربوطه [ویرایش |منبع ویرایش]

دامنه حرکت (ROM) بازو نسبت به تنه فقط از مفصل گلنوهومرال حاصل نمی شود. حرکت همچنین در مفصل آکرومیوکلاویکولار (A. C.) ، مفصل استرنوکلاویکولار (S. C.) و اتصالات فوقانی و پاروسمان فوقانی و CostoVertebral رخ می دهد. پیش شرط دیگری برای حرکت عادی این است که کتف باید بتواند آزادانه ، نسبی از دیواره قفسه سینه پشتی حرکت کند.

مفصل Glenohumeral یک مفصل چند محوره ، توپ و سوکت ، سینوویال با یک سوکت نسبتاً کم عمق است: Cavitas glenoidalis. این مفصل در درجه اول به عضلات و رباط ها برای پشتیبانی ، ثبات و یکپارچگی آن بستگی دارد.[2] حلقه Firbocartilage Labrum (گلنوئید لابروم) ، حفره گلنوئید کتف را حدود 50 ٪ احاطه و عمیق تر می کند.[3]

پایداری بیشتر توسط عضلات پریگارتی ارائه می شود ، که از کتف سرچشمه گرفته و روی کاپوت هومری قرار می گیرند. این کاف روتاتور شامل M. Supraspinatus ، م. infraspinatus و م. subcapularis. spina scapulae یک خط الراس استخوانی در قسمت پشتی است و محل درج M است. ذوزنقه و م. Deltoideus. کتف اسپینا در سمت جانبی گسترده می شود و آکرومیون را شکل می دهد. فضای بین Acromion و Humerus به فضای زیرزمینی گفته می شود. در این فضا تاندونهای روتاتورها و bursa subacromialis (= bursa subdeltoidea) را پیدا خواهید کرد. منهای سل و سل سل توسط سولکوس intertubercularis ، جایی که تاندون Caput longum m است ، تقسیم می شود. Biceps Brachii اجرا می شود. این تاندون به داخل مفصل ادامه می یابد و درج خود را در قسمت بالای Cavitas glenoidalis (Labrum glenoidale) قرار می دهد.

برای مرور کامل آناتومی شانه ، لطفاً این صفحه را روی شانه بخوانید.

Anamnesis/تاریخچه پزشکی [ویرایش |منبع ویرایش]

Anamnesis به شرح مشتری از تاریخچه پزشکی گذشته خود اشاره دارد. آنامنیس بخش مهمی از ارزیابی بیماران مبتلا به اختلال عملکرد اسکلتی عضلانی است. عناصر مختلف آنامنی از جمله جمع آوری می شوند

  • خصوصیات علائم
  • مکانیسم های درد
  • انتظارات ، ترجیحات و عوامل روانی اجتماعی بیماران (پرچم های زرد)

این عناصر همه وزن دارند و در فرایند استدلال بالینی برای هدایت معاینه فیزیکی بعدی گنجانده شده اند

تاریخچه بیمار [ویرایش |منبع ویرایش]

  • با دقت به تاریخچه پزشکی گذشته بیمار گوش دهید ، این ممکن است پرچم های قرمز را رد کند و معاینه شانه را راهنمایی کند
  • سابقه ارائه وضعیت، چه مدت شکایت ادامه داشته است، چگونه ایجاد شده است، آیا لحظه ای ضربه ای وجود داشته است؟توزیع و شدت: اختلال در خواب، امکان دراز کشیدن بیمار به سمت آسیب دیده، درجه مانع در زندگی روزمره در خانه و محل کار
  • خودمراقبتی و سایر درمان هایی که بیمار امتحان کرده است
  • شکایات شانه در گذشته: دوره، درمان و نتیجه درمان
  • ارتباط بین شکایات و وضعیت کار
  • ارتباط بین شکایات و فعالیت های ورزشی

سعی کنید تصوری از محل شکایات به دست آورید، درباره [ ویرایش |ویرایش منبع ]

  • محل درد، تشعشع در بازو
  • فعالیت های تشدید کننده، به عنوان مثال. مشکل در فعالیت های بالای سر، بلند کردن اشیاء، فعالیت های روزمره زندگی، ورزش یا فعالیت های تفریحی
  • محدودیت دردناک هنگام حرکت بازو در یک یا چند جهت
  • احساس بی ثباتی
  • شکایات در گردن اضافه شده است

سوالاتی که برای تعیین آسیب شناسی احتمالی باید پرسید [ویرایش |ویرایش منبع ]

  1. آیا حرکت گردن علائم شما را تغییر می دهد؟
  2. آیا تا به حال در هنگام حرکت بازو احساس بی ثباتی می کنید؟
  3. وقتی دست‌هایتان را بالای سرتان انجام می‌دهید، آیا این باعث تشدید درد شما می‌شود؟
  4. آیا حرکت دادن بازو سخت است؟
  5. آیا هنگام انجام حرکاتی که بازوهای خود را بالای سر خود قرار می دهید، بازوهای شما سنگین تر می شوند؟[4]

مکانیسم آسیب [ویرایش |ویرایش منبع ]

پرسش در مورد مکانیسم هر آسیب خاص بسیار مهم است، به ویژه در مورد سه عامل مربوط به زمان آسیب: محل آناتومیک، موقعیت اندام و تجربیات ذهنی. مراقب باشید توضیحات بیمار در مورد محل تشریحی را روشن کنید. شرح وضعیت بازو در زمان آسیب نیز ارزشمند است. به عنوان مثال، افتادن روی بازوی ربوده شده و چرخش خارجی، خطر دررفتگی یا سابلوکساسیون شانه را افزایش می دهد. در نهایت، بررسی تجربیات ذهنی بیمار در زمان آسیب می تواند مفید باشد. به عنوان مثال، صدای کوبیدن یا ترک خوردن ممکن است مربوط به شکستگی استخوان یا رباط باشد. احساس بیرون آمدن چیزی ممکن است نشان دهنده دررفتگی یا سابلوکساسیون مفصل باشد.

معاینه فیزیکی [ویرایش |ویرایش منبع ]

این ویدیو یک خلاصه 15 دقیقه ای عالی از روش های مهم کلیدی را ارائه می دهد.

پاکسازی ستون فقرات گردنی [ویرایش |ویرایش منبع ]

ستون فقرات گردنی می تواند درد را به ناحیه شانه/کتف ارجاع دهد. ضروری است که ستون فقرات گردنی به طور مناسب غربالگری شود زیرا ممکن است در تظاهرات بالینی بیمار نقش داشته باشد.

هدف [ ویرایش |ویرایش منبع ]

مشاهده [ ویرایش |ویرایش منبع ]

اصل کلیدی در این مرحله از معاینه شانه، تقارن است. شکل، موقعیت و عملکرد هر شانه باید نسبتا مشابه باشد. برخی از تفاوت ها ممکن است به دلیل تسلط شانه رخ دهد. شانه غالب ممکن است پایین تر بنشیند و به دلیل توده عضلانی بزرگتر ممکن است تا حدودی بزرگتر به نظر برسد. همچنین به موقعیت کتف و یا بال زدن و هر گونه وضعیت غیر طبیعی تورم/ جراحت نگاه کنید.

لمس [ویرایش |ویرایش منبع ]

لمس ناحیه شانه ممکن است اطلاعات ارزشمندی را در اختیار فیزیوتراپیست قرار دهد. فیزیوتراپیست باید به وجود تورم، بافت و دمای بافت توجه کند. علاوه بر این، فیزیوتراپ ممکن است عدم تقارن، تفاوت‌های حسی و بازتولید درد را مشاهده کند. ساختارهای قابل لمس کلیدی عبارتند از:

  • مفصل آکرومیوکلاویکولار
  • مفصل استرنوکلاویکولار
  • درج عضلات روتاتور کاف
  • سر بلند تاندون دوسر بازو
  • حساسیت و تغییر حس (ذهنی) موضعی یا ارجاعی
  • دمای سطح، بافت (هدف) - یک سطح داغ ممکن است نشان دهنده عفونت، التهاب/سینوویت، ضربه اخیر یا تومور باشد.
  • تورم - ممکن است نشان دهنده افیوژن، تومور، ندول یا تغییرات استخوانی باشد
  • کرپیتوس همراه با حرکت - در آرتروز، تاندونوپاتی و شکستگی رخ می دهد [9]

ارزیابی نورولوژیک [ویرایش |ویرایش منبع ]

ممکن است در بیمارانی که با شکایت اولیه شانه درد مراجعه می کنند، یک معاینه عصبی جامع ضروری باشد. وجود علائم عصبی از جمله بی حسی و سوزن سوزن شدن ممکن است این معاینه را تضمین کند.

Myotomes [ ویرایش |ویرایش منبع ]

  • C4 - بالا بردن شانه/شانه بالا انداختن
  • ج5 - ربودن شانه
  • C6 – خم شدن آرنج، اکستنشن مچ دست
  • C7 - اکستنشن آرنج، خم شدن مچ دست
  • C8 - ربودن انگشت شست / گسترش
  • T1 - ربودن انگشت

درماتوم [ویرایش |ویرایش منبع ]

  • C4 - بالای شانه ها
  • C5 - دلتوئید جانبی
  • C6 - نوک انگشت شست
  • C7 - انگشت میانی دیستال
  • C8 - انگشت پنجم انتهایی
  • T1 - ساعد داخلی

رفلکس های پاتولوژیک [ویرایش |ویرایش منبع ]

رفلکس های تاندون عمیق [ویرایش |ویرایش منبع ]

  • دو سر بازویی – ریشه عصبی C5
  • Brachioradialis – ریشه عصبی C6
  • سه سر – ریشه عصبی C7

تست حرکت [ ویرایش |ویرایش منبع ]

بیمار حرکات فعالی را در تمام سطوح عملکردی شانه انجام می دهد. این شامل خم شدن، اکستنشن، ابداکشن، اداکشن و چرخش داخلی و خارجی است. دامنه حرکت را تخمین بزنید یا با گونیا اندازه گیری کنید و شانه آسیب دیده را با شانه سالم و با محدوده طبیعی مورد انتظار مقایسه کنید.[9] [14]

محدوده حرکت فعال (ROM) [ ویرایش |ویرایش منبع ]

حرکات فعال کمپلکس شانه [15]
حرکات فعال کمپلکس شانه رام
بالا بردن از طریق آدم ربایی 170-180 درجه
ارتفاع از طریق خم شدن به جلو 160-180 درجه
ارتفاع از طریق صفحه کتف 170-180 درجه
چرخش جانبی (خارجی). 80-90 درجه
چرخش داخلی (داخلی). 60-100 درجه
افزونه 50-60 درجه
اعتیاد 50-75 درجه
اداکشن/ابداکشن افقی (کراس فلکشن/کشتن متقاطع) 130 درجه
دور زدن 200 درجه
کشش کتف
عقب رفتن کتف
حرکات ترکیبی (در صورت لزوم)
حرکات تکراری (در صورت لزوم)
موقعیت های پایدار (در صورت لزوم)

اختلال عملکرد - بر حرکات تأثیر می گذارد. کدام حرکات محدود است، زیرا این می تواند به جداسازی مشکل کمک کند.

در صورتی که حرکات محدود شده است موارد زیر را در نظر بگیرید:

  • درد: تاندینوپاتی، گیرافتادگی، رگ به رگ شدن / کشیدگی، آسیب شناسی لابرال
  • بلوک مکانیکی: آسیب شناسی لابرال، شانه منجمد (به تصویر MRI در سمت راست مراجعه کنید)
  • درد شبانه (درازکشیدن روی شانه آسیب دیده): آسیب شناسی روتاتور کاف، بی ثباتی قدامی شانه، آسیب ACJ، نئوپلاسم (به ویژه بی وقفه)
  • احساس "کلیک کردن یا به هم زدن": آسیب شناسی لابرال، شانه ناپایدار (بی ثباتی قدامی یا چند جهته)
  • احساس سفتی یا بی ثباتی: شانه یخ زده، بی ثباتی قدامی یا چند جهته

رام غیرفعال [ویرایش |ویرایش منبع ]

ممکن است شامل هر یک از حرکات ذکر شده در بخش ROM فعال باشد. درمانگر ممکن است فشار بیش از حد را برای فشار بیشتر مفصل اعمال کند.

ارزیابی طول عضلانی [ویرایش |ویرایش منبع ]

ارزیابی انعطاف پذیری برخی از عضلات ممکن است در بیماران مبتلا به درد شانه ضروری باشد. این ماهیچه ها ممکن است شامل موارد زیر باشند، اما محدود به موارد زیر نیستند:

  • لاتیسیموس درسی
  • سینه مینور/ماژور
  • بالابر کتف
  • ذوزنقه فوقانی
  • اسکالن (قدامی / میانی / خلفی)

قدرت عضلانی [ویرایش |ویرایش منبع ]

تست مقاومتی عضلات شانه معمولاً شامل حرکات زیر است:

  • خم شدن شانه
  • اکستنشن شانه
  • آدم ربایی شانه
  • ربودن افقی
  • جمع افقی
  • چرخش داخلی
  • چرخش خارجی

تست مقاومتی عضلات تثبیت کننده کتف ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • ذوزنقه فوقانی
  • ذوزنقه میانی
  • ذوزنقه تحتانی

ارزیابی تحرک مشترک [ ویرایش |ویرایش منبع ]

ارزیابی تحرک مفصل ممکن است نشان دهنده کم تحرکی در مفصل باشد و/یا علائم را بازتولید کند.

  • گلنوهومرال
    • قدامی
    • خلفی
    • پست تر
    • حواس پرتی
    • آکرومیوکلاویکولار
      • قدامی
      • خلفی
      • استرنوکلاویکولار
        • قدامی
        • خلفی
        • برتر
        • پست تر
        • اسکاپولوتوراسیک
          • ارتفاع
          • افسردگی
          • چرخش رو به بالا/پایین
          • کشش / عقب نشینی

          آزمون های ویژه [ ویرایش |ویرایش منبع ]

          چندین آزمایش ویژه برای اختلالات خاص شانه وجود دارد. در زیر پیوندهایی به صفحات خاص برای هر آسیب شناسی وجود دارد که آزمایشات ویژه را توصیف می کند:

          معیارهای نتیجه [ویرایش |ویرایش منبع ]

          سوالات ویژه [ ویرایش |ویرایش منبع ]

          بیماران مبتلا به درد شانه باید به دلیل وجود پرچم های قرمز یا زرد مورد بازجویی قرار گیرند. تاریخچه پزشکی کامل و احتمالاً استفاده از فرم غربالگری پزشکی گام اولیه در فرآیند غربالگری است. نمودار زیر برخی از رایج‌ترین شرایط پرچم قرمز برای بیماران مبتلا به درد شانه را نشان می‌دهد.

          پرچم های سرخ [ ویرایش |ویرایش منبع ]

          پرچم‌های قرمز علائم و نشانه‌هایی هستند که فیزیوتراپیست را در مورد وجود یک پاتولوژی غیر عضلانی-اسکلتی، تهدیدکننده حیات، شکستگی، عفونت، تومور و شرایط روماتیسمی التهابی هشدار می‌دهند. مثالها عبارتند از: [1] [27]

            . اغلب به صورت درد و ضعف دو طرفه شانه ظاهر می شود. این بیماران باید از نظر آرتریت تمپورال ارزیابی شوند
          • سندرم کمپارتمان حاد. ممکن است ناشی از تورم قابل توجه اندام به دنبال آسیب یا بانداژ یا گچ گیری بیش از حد سفت باشد. درد نامتناسب با آسیب است. بدون نبض اندام معمولاً رخ نمی دهد یا علامت بسیار دیررس است. این وضعیت یک اورژانس جراحی است [9]
          • شکستگی های باز
          • شکستگی هایی با اختلال عصبی یا عروقی، به ویژه عفونت های مفصلی
          • نئوپلازی
          • شرایط جدی و تهدید کننده زندگی که با علائمی شبیه درد شانه، مانند درد ایسکمیک قلبی ارجاع شده ظاهر می شود.
          • شانه چپ - MI 68. 7 درصد از بیماران درد شانه را در طول انفارکتوس حاد میوکارد گزارش کردند[28]

          پرچم های زرد [ ویرایش |ویرایش منبع ]

          برای ارزیابی پرچم‌های زرد، در صورت مشکوک بودن، ممکن است از این ابزارها استفاده شود.

          • پرسشنامه باور اجتناب از ترس (FABQ)
          • ابزارهای غربالگری افسردگی مانند پرسشنامه افسردگی بک (BDI) یا مقیاس غربالگری اضطراب افسردگی (DASS) در غربالگری بیماران از نظر افسردگی مفید هستند.
          • مقیاس فاجعه‌سازی درد، به تعیین اینکه آیا بیمار درد و علائم خود را اغراق‌آمیز می‌کند و در کل شدت موقعیت‌ها کمک می‌کند.

          شکستگی [ویرایش |ویرایش منبع ]

          شکستگی ممکن است در اثر ضربه ای مانند افتادن روی دست دراز شده ایجاد شود. این آسیب ها به عنوان آسیب های FOOSH شناخته می شوند. معمولاً شکستگی در ناحیه شانه عبارتند از:

          • شکستگی استخوان بازو
          • شکستگی ترقوه [29]
            • شکستگی های ترقوه معمولاً در اثر ضربه مستقیم به شانه ایجاد می شود که تحت فشار محوری قرار می گیرد. 1/3 وسط ترقوه اغلب با بروز شکستگی می شود~80 درصدشکستگی های دیستال ترقوه 15-10 درصد و شکستگی ترقوه میانی 3 تا 5 درصد بروز دارند. شکستگی های جابجا شده قابل توجه با جراحی مدیریت می شوند. شکستگی های ترقوه میانی شفت کمتری از جوش خوردگی کمتر و نتایج عملکردی بهتری در یک سال دارند.[30] ممکن است یک آزمایش مدیریت محافظه کارانه برای شکستگی های ترقوه غیر جابجا شده ضروری باشد.

            تصویربرداری تشخیصی رادیوگرافی شانه می تواند برای شناسایی کیست، اسکلروز یا خار آکرومیال، استئوآرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار و گلنوهومرال یا تاندونیت کلسیفیک استفاده شود. نماهای رادیوگرافی رایج ممکن است شامل (این ممکن است بسته به ارائه دهنده پزشکی متفاوت باشد):

  • نویسنده : عفت السادات شجاعی
  • منبع : joinilluminati-society.online
  • بدون دیدگاه

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.